Dawno temu istniała pewna wieś. Mieszkający tam ludzie nie dogadywali się i wtedy nastąpił podział na dwie grupy mieszkańców. Każda z nich miała swojego przywódcę i proboszcza. Żyli tak dopóki nie dowiedzieli się o pokrewieństwie dowodzących nimi chłopów. Wszyscy próbowali się pogodzić, lecz te chęci poszły na marne, ponieważ zawsze ktoś musiał udowodnić, że jest lepszy. Wtedy proboszcz z jednej grupy spotkał się z drugim. Myśleli, jak połączyć ze sobą wszystkich mieszkańców. Po pewnym czasie wpadli na pomysł. Chcieli, aby przywódca każdej z grup opowiedział coś miłego o przeciwnikach. Pomysł księży nie sprawdził się. Podjęli drugą próbę- każdy z mieszkańców musiał zamieszkać z osobą z drugiej grupy. Na początku nikt nie mógł się dogadać, lecz po kilku dniach mieszkańcy znowu tworzyli jedną wieś. Pozostał  jeden problem –   nadal było dwóch proboszczów. Co zrobić? Myśleli wszyscy. W końcu ludzie z jednej chaty wpadli na pomysł. Chcieli przegonić jednego z księży i zrobić dla reszty mieszkańców niespodziankę. W nocy po cichu poszli do domu jednego proboszcza i przegonili go. Niestety ludzie z innego domu wpadli na ten sam pomysł. Wszyscy rano wstali i poszli na poranną mszę, ale nie zastali żadnego  duchownego w kościele. Po kilku minutach przyszli ludzie, którzy przegonili proboszcza i ci, którzy przegonili drugiego. Okazało się, że już nie ma żadnego księdza. Chcieli zachować po nich pamięć. Wpadli na pomysł. Nazwali wieś Proboszczów i w ten oto sposób powstała nazwa tej wsi, która istnieje do dziś.